رئیس مجمع عمومی، رئیس شورای امنیت، دبیر کل، حضار گرانقدر، همکاران عزیز!
COVID-19 بر اصول، آرمان ها وارزش های اصلی سازمان ملل متحد تاثیرگذار است. این روزها، برهه ای تعیین کننده در زمان ما است.
ما شاهد یک وضعیت اضطراری جهانی بی سابقه هستیم. ما باید با همبستگی و اتحاد COVID-19 را محدود کنیم، زندگی ها را نجات دهیم و کشورها به مسیر تحقق اهداف توسعه پایدار بازگردانیم.
در مواقع بحران ، اصولا همه ما تمایل داریم روی کشور و جوامع خود تمرکز کنیم، اما همانطور که دیدیم، کنترل این همه گیری نیازمند اقدام جمعی قاطع و فوری از سوی جامعه جهانی و هرکدام از ماست.
من رهبری و تعهد جدی سازمان بهداشت جهانی و دبیر کل آن – از جمله پیام های صریح این سازمان در مورد نیاز به همبستگی جهانی در این زمان – را تحسین می کنم.
ما از جنبه های مختلفی متحد هستیم، برای مثال قدردانی ما از کارکنان بخش درمان که در خط مقدم مبارزه علیه کرونا فعالیت می کنند و برای جلوگیری از شیوع بیشتر و توسعه درمان ها، امنیت خود را به خطر انداخته اند و همچنین غم و اندوه ما برای کسانی که از دست داده ایم. من صمیمانه، به خانواده ها و کشورهایی که عزیزانشان را در اثر این بیماری از دست داده اند، تسلیت می گویم.
همکاران عزیز،
مهمترین اولویت ما محدود کردن COVID-19 است تابتوانیم جان انسان ها را نجات دهیم و مردم را سالم نگه داریم. اما تأثیر ویروس بسیار فراتر از سلامتی ما است – این ویروس بر سیستم های اجتماعی ، اقتصادی و مالی سراسر جهان و همچنین بر زندگی و وضعیت معیشت مردم تأثیر می گذارد.
در حالی که تاثیر این بیماری همه گیر جهانی است ، عواقب آن برای کشورهای آسیب پذیر به ویژه کشورهای کمتر توسعه یافته شدیدتر خواهد بود و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی موجود به واسطه این همه گیری تشدید می شود.
بحران فعلی زنان و مردان را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، ما باید این موضوع را در اقدامات خود در مواجه با بحران در نظر بگیریم و به نابرابری های جنسیتی نیز توجه کنیم.
همکاران عزیز،
شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد – ECOSOC – متعهد است تمامی اجزای سیستم خود یعنی ارگان ها، متخصصان و شرکاء، را به کار بگیرد تا تاثیرات این بیماری همه گیر بر کشورها ، جوامع و مردم را کنترل کند.
در حال حاضر ارگان های فرعی ECOSOC و کارشناسان آنها در سراسر جهان با همکاری دولت ها و جوامع مدنی اقدامات مهمی را انجام می دهند و من از کلیه کارمندان سازمان ملل- کارمندان بین المللی و محلی – بخاطر پشتیبانی از افراد نیازمند تشکر می کنم. دفاتر سازمان ملل متحد در کشورها با مدیریت نمایندگان سازمان ملل در این کشورها، همکاری خود را با دولت ها ، آژانس ها ، شرکا و جامعه مدنی ادامه می دهند تا امنیت و سلامت مردم تامین شود.
سیستم ECOSOC با دارا بودن نهادهای بین دولتی فعالیت های خود را بدون برگزاری جلسات حضوری ادامه می دهد، فعالیت های ما متوقف نمی شود.
اینجا در نیویورک ما باید توجه خود را به ابزارهای موجود معطوف و آنها را برای موقعیت کنونی بهتر کنیم. به عنوان مثال، مجمع سیاسی سطح بالای توسعه پایدار ، HLPF ، می تواند نقش مهمی در نظارت و ارزیابی تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم COVID-19 در اجرای برنامه ۲۰۳۰ داشته باشد.
متأسفانه، برنامه بلندپروازانه ECOSOC در بهار امسال برای تأمین بودجه مورد نیاز برای توسعه ، علوم و فناوری و مشارکت ها ، باید با توجه به COVID-19 تنظیم شود.
با این حال به شما اطمینان می دهم که ما در این شرایط دشوار ، نیازمند اقدامات سیاسی ECOSOC و همچنین اقدامات عملی آن هستیم.
این همه گیری نشان داده که اقدامات ما نیازمند یک رویکرد یکپارچه برای کل جامعه است. رویکردی که دولت های ملی و محلی را با بخش خصوصی، جامعه علمی ، جامعه مدنی و جوانان ما همراه کند. این دقیقاً همان اصلی است که ECOSOC و به ویژه HLPF برای آن تلاش می کنند.
همکاران عزیز ،
نیاز به کمک های بشردوستانه امری فوری است و سازمان ملل در این هفته اقدامات امیدوارکننده ای انجام داده است. من از راه اندازی طرح بشردوستانه ۲ میلیارد دلاری توسط دبیرکل سازمان ملل استقبال می کنم و از همه می خواهم برای تأمین بودجه و تحقق این طرح تلاش کنند.
این اقدام مورد استقبال CERF (صندوق مرکزی واکنش اضطراری) قرار گرفته و این صندوق هم اکنون ۷۵ میلیون دلار برای حمایت از اقدامات بشردوستانه در مواجه COVID-19 اهدا کرده است.
هر چند که این اقدامات امیدوار کننده است، روشن است که ما باید این مساله را بررسی کنیم که برای رفع این نیازها در آینده چه باید کرد؟ به خصوص اینکه برنامه ریزی برای بخش فعالت های انسان دوستانه ECOSOC ادامه دارد.
کشورهای در حال توسعه علاوه بر کمک های فوری بشردوستانه، برای کاهش تأثیرات اقتصادی- اجتماعی بحران COVID-19 ، به حمایت نیاز دارند. در این امر ، سازمان ملل باید نقش اساسی داشته باشد. ما به تلاش های مشترک سازمان ملل نیازمندیم، این سازمان باید به بهبود کشورهای در حال توسعه و همچنین ایجاد سیستم های بهداشتی مقاوم تر کمک کند.
شکی نیست که یک اقدام جامع نیازمند تأمین اعتبار از سوی بانک های توسعه است – هم به صورت پشتیبانی فوری برای حفظ اقتصاد و حرکت جوامع و هم تأمین اعتبار طولانی مدت برای ادامه رشد پایدار. من از بیانات دیروز گروه G-20 ، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در مورد حمایت های اقتصادی و دیگر اقدامات آن ها بسیار استقبال می کنم.
همکاران عزیز،
بیایید از ECOSOC به عنوان یک بستر فراگیر برای تعامل دولت ها، مقامات محلی، سیستم سازمان ملل، مؤسسات مالی بین المللی، جامعه علمی ، جامعه مدنی و جوانان سراسر جهان، حداکثر استفاده را ببریم. در شرایط کنونی، ما باید آرامش خود را حفظ کنیم و امیدوار باشیم تا بتوانیم تکیه گاه استوارتری برای رفع چالش های کنونی، پیدا کنیم.
متشکرم.
