معمولا در خانواده ها مسائل حول کودک اتیسم می چرخد و همین عامل سبب می شود که والدین بخصوص مادران در نقش های دیگرشان ازجمله تربیت فرزندان دیگر, همسرداری, فرزند آوری و مدیریت مسائل خانوادگی با کمبود انرژی و انگیزه مواجهه شوند.
این کمبود انرژی مادر تاثیری منفی بر کودک اتیسم و سایر اعضای خانواده خواهد گذاشت.
از این رو پیشنهاد ما به پدران دارای فرزند اتیسم این است که بیشتر به مسائل خانوادگی از جمله درک, محبت و قدردانی از همسر, نگهداری و مشارکت در درمان کودک اتیسم, تربیت سایر فرزندان و مسائل عاطفی در خانواده بپردازند.
اگر پدران به هر دلیلی در مشارکت در مسائل بالا که به آنها اشاره گردید کوتاهی کنند احتمال اینکه سلامت روان مادران که ستون اصلی خانواده هستند به خطر بیفتد زیاد است. در این صورت کل ساختار خانواده از جمله کودک اتیسم با مشکلات شاید جبران ناپذیری روبرو شود.
در پایان به این نکته باید اشاره کنیم که اگر جو حاکم بر خانواده جوی عاطفی و صمیمی باشد. پیدا کردن راه حل برای بسیاری از مسائل و مشکلات آسانتر خواهد بود.
یادمان باشد اولین و مهمترین وظیفه هر مردو زنی فارغ از مشکل کودک اتیسم همسرداری مطلوب می باشد.
روح الله فتح آبادی
کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی
