ساختار تشکل های غیر دولتی مردم‌نهاد

[vc_row][vc_column][vc_column_text]سازمان‌های مردم‌نهاد یا سَمَن یا اِن جی او، در کلی‌ترین معنای خود، به سازمانی اشاره می‌کند که مستقیماً بخشی از ساختار دولت محسوب نمی‌شود اما نقش بسیار مهمی به‌عنوان واسطه بین فردْ فردِ مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می‌کند.

بسیاری از سازمان‌های مردم‌نهاد، غیرانتفاعی و مستقل از دولت هستند و بودجه ی این سازمان‌ها از راه کمک‌های مردمی و در مواردی نیز با کمکِ سازمان‌های دولتی، دولت یا ترکیبی از این روش‌ها و در قالب پروژه‌های مشترک تأمین می‌شود.

سازمان‌های مردم‌نهاد نیمه‌مستقل

بعضی از سازمان‌های مردم‌نهاد نیمه‌مستقل وظایف و کارهای دولتی را نیز انجام می‌دهند.

از آنجا که اصطلاح «سازمان مردم‌نهاد» بسیار کلی است، بسیاری از این سازمان‌ها ترجیح می‌دهند از اصطلاح سازمان داوطلبانه ی خصوصی یا سازمان توسعه ی خصوصی استفاده کنند.

اهداف

سازمان‌های مردم‌نهاد برای رسیدن به اهداف گوناگونی فعالیت می‌کنند و معمولاً در جهت پیشبرد اهداف سیاسی یا اجتماعی اعضا در حرکت هستند. تعداد این قبیل سازمان‌ها بسیار زیاد است و اهداف آن‌ها طیف وسیعی از موقعیت‌های سیاسی و فلسفی را در بر می‌گیرد.

کار داوطلبانه

همه ی مردمی که برای سازمان‌های مردم‌نهاد کار می‌کنند داوطلب نیستند. معمولاً حقوقی که اعضای نیروهای حقوق‌بگیرِ سازمان‌های مردم‌نهاد می‌گیرند کمتر از حقوقی است که در سازمان‌های تجاری در بخش خصوصی پرداخت می‌شود. کارکنان سازمان‌های غیردولتی بسیار زیاد به اهداف و اصول سازمان پایبند هستند.

 

دلیل داوطلب شدن افراد متفاوت است و از کار داوطلبانه تا برخورداری از مزایای مستقل از جمله می‌توان به دستیابی به مهارت و تجربیات دیگران اشاره کرد.

تشکل‌های مردم‌نهاد در ایران

در ایران به آن سازمان مَردُم‌نَهاد به اختصار: سَمَن یا تشکل غیردولتی می‌گویند.

سازمان‌های مردم‌نهاد، اساساً با تأکید بر ۳ اصل داوطلبانه، غیرانتفاعی و غیرسیاسی تشکیل و تأسیس می‌شوند. بودجه ی سازمان‌های مردم‌نهاد از راه‌های ذیل تأمین می‌گردد:

• کمک و هدایای مردمی
• وقف و حبس
• کمک‌های مالی از سازمان‌های دولتی و غیردولتی
• کمک‌های مالی از سازمانهای بین‌المللی (با رعایت مقررات مربوطه)
• وجوه حاصل از فعالیت‌های سازمان و انجام پروژه در چارچوب اهداف و اساسنامه و آیین‌نامه ی سازمان
• حق عضویت در سازمان

بدیهی است هر مؤسسه یا بنیاد غیردولتی با توجه به نیاز اعضای خود، موضوع فعالیت مشخصی را پی می‌گیرد.

اهداف انسان‌دوستانه

• احساس نیاز یا تجربه ی شخصی در برخورد با معضلات اجتماعی
• دستورها و سفارش‌های بزرگان در نیکوکاری و حرکت‌های انسان‌دوستانه

تشکل‌های غیردولتی برای ادامهی فعالیت خود نیازمند ویژگی‌هایی هستند که ضامن بقا و موفقیت آنهاست که می‌توان به رئوس آن اشاره کرد:

خودجوشی و نیاز طبیعی، اهداف مشترک اعضا، قانونمندی، برنامه و فعالیت مدون، مشارکت و جلب مشارکت (عضوپذیری)، استقلال.

تعریف سازمان مردم نهاد در «آئین‌نامه اجرایی تأسیس و فعالیت سازمان‌های غیردولتی» (تصویب‌نامه شماره۲۷۸۶۲/ت۳۱۲۸۱هـ ۸/۵/۸۴ هیئت وزیران): «سازمان غیردولتی به تشکلهایی اطلاق می‌شود که توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیردولتی به صورت داوطلبانه با رعایت مقررات مربوطه تأسیس شده و دارای اهداف غیرانتفاعی و غیرسیاسی می‌باشد. موضوع فعالیت سازمان مشتمل بریکی از موارد علمی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، نیکوکاری و امورخیریه، بشردوستانه، امور زنان، آسیب دیدگان اجتماعی، حمایتی، بهداشت و درمان، توانبخشی، محیط زیست، عمران و آبادانی و نظایر آن، یا مجموعه‌ای ازآنها می‌باشد.»

آیین ­نامه تشكل‏هاي مردم ­نهاد

 

ماده ۱- نهاد مدني نهادي غيردولتي است كه به منظور فعاليت در راستاي توسعه اجتماعي، فرهنگي و سياسي ايجاد شده یا می­شود.

تبصره – منظور از غيردولتي، عدم وابستگي به دولت و نهادهاي حاكميتي، عدم دخالت دولت و نهادهاي حاكميتي در تاسيس، اداره و استمرار و همچنین عدم فعاليت مقامات و مسئولان و كاركنان دولتي و نهادهاي حاكميتي با استفاده از جایگاه حقوقي خود، به عنوان موسس يا عضو است.

ماده ۲- تشكل­ مردم ­نهاد كه در اين آیین­ نامه “تشكل” ناميده مي‌شود، نهاد غيرسياسي و غيرانتفاعي بوده و با رویکردی اجتماعی توسط جمعي از اشخاص حقيقي به‏ شکل داوطلبانه و با رعايت مفاد اين آیین ­نامه‌ در موضوع مشخص پروانه فعاليت دريافت کرده و به ثبت می­رسد.

تبصره ۱- منظور از غيرسياسي، نداشتن فعاليت سياسي موضوع قانون فعاليت احزاب، جمعيت‏ها و انجمن‏هاي سياسي و صنفي و انجمن‏هاي اسلامي يا اقليت‏هاي ديني شناخته‏ شده – مصوب ۱۳۶۰- و منظور از غيرانتفاعي، عدم برداشت مستقيم يا غيرمستقيم سود و ساير منافع اقتصادي حاصل از انجام فعالیت‏‏‏ها، به نفع اعضا، ‌موسسان، مديران و کارکنان يا افراد وابسته آنان است.

تبصره ۲- شبكه موضوع ماده (۴) با داشتن ساير شرايط، از حكم لزوم تاسيس تشكل توسط جمعي از اشخاص‏ حقيقي و تشکل محلی موضوع ماده (۲۱) با داشتن ساير شرايط از حكم لزوم دريافت پروانه فعاليت و ثبت تشكل مستثنی هستند.

تبصره ۳- نهادهاي عمومي ‏غيردولتي، اتاق­ها و تشکل­های اقتصادی، تعاوني‌ها، سازمان‌هاي صنفي و حرفه‏اي، احزاب و تشكل‏هاي ‏سياسي،‌ كانون‏ها و سازمان‌هاي ‏دانشجويي و دانش ‏آموزي،
سازمان‏هاي كارگري و كارفرمايي فعال در دانشگاه‏ها، مدارس و كارخانجات، انجمن‌هاي علمي،‌ مؤسسات فرهنگي، هنري و ادبي، هيئت‌هاي مذهبي،‌ باشگاه‌هاي ورزشي،‌ مراكز ترك اعتياد،
مؤسسات تجاري و انتفاعي و موسسات موضوع بندهاي (۱) تا (۱۲) ماده (۲۶) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت – مصوب ۱۳۸۰- مصداق تشكل نبوده و از شمول اين آیین ­نامه خارج هستند.

ماده ۳- محدوده جغرافيايي فعاليت هر تشكل،‏ يكي از سطوح ملي، منطقه‏ اي، استاني، شهرستاني يا بين‏ المللي است.

تبصره ۱- سطح‏ منطقه‏ اي حداقل‏ دو و حداكثر پنج استان است و سطح بین‏ المللی به ‏خارج از مرزهاي ‏ايران گسترش‏ دارد.

تبصره ۲- محدوده جغرافيايي فعاليت تشکل محلی موضوع ماده (۲۱) يك روستا يا محله شهري است.

ماده ۴- تشكل‏هايي‏ كه موضوع فعاليت آنها مشترك است درصورت وجود شرايط‏ زير مي‏توانند تقاضاي تشكيل شبكه در سطوح‏ ملي ‏يا استانی كنند:

الف- حداقل پنج تشكل باشند.

ب- حداقل دو سال از تاريخ ثبت آنها گذشته باشد.

پ- به وظیفه مندرج در ماده (۳۱) عمل كرده باشند.

تبصره- تشکل‌هایي كه در سطح بين‏ المللي فعاليت مي‏كنند نمي‏توانند تقاضاي تشكيل شبكه كنند.

ماده ۵- نهادهاي مدني خارجی که در یکی از کشورهای جهان رسماً به ثبت رسیده‏ و ماهيت اجتماعي دارند مي‏توانند درصورت داشتن شرايط مربوط و اخذ پروانه فعالیت با رعايت اين آیین­ نامه و به خصوص مواد (۲۳) و (۲۴) در ايران فعالیت كنند.

ماده ۶- شوراي ملی توسعه و حمایت از تشكل‏ها به ‏عنوان مرجع اصلي سياست‏گذاري و توسعه تشكل‏ها در سه سطح ملي، استاني و شهرستاني تشكيل و دبيرخانه آن به‏ ترتيب در وزارت كشور، استانداري‏ها و فرمانداري‏ها با رعایت قوانین و مقررات مربوط داير مي‏شود.

ماده ۷- شوراي ملي توسعه و حمایت از تشكل‏ها که در اين آیین ­نامه “شورای ملی” نامیده مي‏شود، مركب از معاون اجتماعي وزير كشور به‏ عنوان رییس، نمايندگان وزارتخانه‏ هاي تعاون، كار و رفاه اجتماعي، ورزش و جوانان و دادگستری و سازمان‏هاي حفاظت محيط زيست و ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري و معاونت‏هاي امور زنان و خانواده و حقوقي رييس‏ جمهور و حسب مورد دستگاه يا دستگاه‌هاي اجرايي ذي‏ربط و چهار نماینده منتخب از تشكل‏های ملی و منطقه ‏اي است.

تبصره- نحوه انتخاب و مدت عضويت نمایندگان تشكل‏هاي عضو شوراي ملي بر اساس
دستورالعمل اجرایی این آيين‏ نامه تعيين می‏شود.

ماده ۸- وظايف و اختيارات شوراي ملي به شرح زير است:

الف- تعيين سياست‏هاي‏ ترويجي، تشویقی و فرهنگ‏سازي براي تعميق، ارتقا و نهادينه كردن مشاركت اجتماعي مردم از طريق تشكل‏ها.

ب- هماهنگي ميان دستگاه‌هاي اجرایی به منظور ظرفیت‏سازی، ساماندهی و توانمندسازی براي توسعه تشكل‏ها و نظارت بر آنها.

پ- رسيدگي به اعتراضات تشكل‏‏ها از شوراهاي استاني و شهرستاني و دستگاه‏هاي اجرايي ذي‏ربط.

ت- نظارت ‏بر فعاليت‌ها و عملكرد تشكل‏هاي ‏ملي و منطقه‏ اي و بررسي و اعلام ‏نظر در مورد تخلف‏ها و گزارش‌هاي رسيده از عملکرد تشكل‌ها.

ث- اعلام نظر و تصميم‏گیری در مورد صدور پروانه فعالیت برای تشكل‌های ملی و منطقه‏ اي و شبكه‏ هاي موضوع ماده (۴)

ج- نظارت بر حسن اجراي مفاد اين آیین ­نامه در سطح كشور.

تبصره- مصوبات شورای ملی با تاييد وزير كشور در حدود وظايف موضوع اين ماده و رعایت قوانین و مقررات مربوط ابلاغ می‌شود و دبیر شورای ملی، مسئولیت ابلاغ، پیگیری و نظارت بر حسن اجرای مصوبات و ارایه گزارش به شورای ملی را برعهده دارد.

ماده ۹- شوراي ‏استاني توسعه و حمایت از تشكل‏ها كه در اين آیین ­نامه “شوراي استاني” ناميده ‏مي‏شود، مركب‏ از معاون ذی­ربط استاندار به‏ عنوان رييس، نمايندگان ادارات ‏كل تعاون، كار و رفاه اجتماعي، ورزش و جوانان، حفاظت ‏محيط‌ ‏زيست و ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان و دستگاه يا دستگاه‏هاي تخصصي استاني حسب مورد و دو نماينده منتخب از تشكل‏هاي استاني است.

ماده ۱۰- وظايف و اختيارات شوراي استاني به شرح زير است:

الف- اجرای مفاد این آیین­ نامه در سطح استان.

ب- اجرای مصوبات ابلاغی از سوی شورای ملي.

پ- نظارت‏ بر عملكرد و هماهنگی میان دستگاه‏هاي اجرايي استاني به‏ منظور اجرای این آیین­ نامه و مصوبات شورای‏ ملي.

ت- حمایت از مشارکت تشكل‏هاي استاني در فرآیند توسعه پایدار استان.

ث- اعلام نظر و تصميم‏گیری در مورد صدور پروانه فعالیت برای تشكل‏های استاني.

ج- بررسي و تصمیم‏گیری در مورد گزارش‌هاي ارايه‏ شده از سوي دبيرخانه شوراي ‏استاني درباره عملكرد يا تخلفات تشكل‏هاي استاني.

چ- تعامل با دستگاه‌هاي اجرايي استان درخصوص نحوه واگذاری امور اجتماعی قابل واگذاری استان.

ح- تعيين سياست‏هاي حمايتي براي توان‏ افزايي و توسعه کمی و کیفی تشكل‏هاي استاني.

خ- ارایه گزارش موردی و سالانه از وضعیت کمی وکیفی توسعه تشكل‏های استانی، شهرستانی و محلی به شورای ‏ملي.

ماده ۱۱- شوراي شهرستاني توسعه و حمایت از ‏تشكل‏ها كه ‏ در اين آیین ­نامه شوراي شهرستاني ناميده ‏مي‏شود، مركب ‏از فرماندار به‏ عنوان رييس، نمايندگان ادارات تعاون، كار و رفاه اجتماعي، ورزش و جوانان، حفاظت‏ محيط‏ زيست و ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري شهرستان و دستگاه يا دستگاه‏هاي تخصصي شهرستاني حسب مورد و دو نماينده منتخب از تشكل‏هاي شهرستاني است.

ماده ۱۲- وظايف و اختيارات شوراي شهرستاني به شرح زير است:

الف- اجرای مفاد این آیین­ نامه در سطح شهرستان.

ب- اجرای مصوبات ابلاغی از سوی شورای‏ ملي و شوراي‏ استاني ‏مربوط.

پ- نظارت بر عملكرد و هماهنگی میان دستگاه‏هاي اجرايي شهرستاني به‏ منظور اجرای این آیین­ نامه و مصوبات شورای ملي و شوراي استاني مربوط.

ت- حمایت از مشارکت تشكل‏هاي شهرستاني در فرآیند توسعه پایدار شهرستان.

ث- اعلام نظر و تصميم‏گیری در مورد صدور پروانه فعالیت برای تشكل‏های شهرستاني.

ج- بررسي و تصمیم‏گیری در مورد گزارش‌هاي ارايه‏ شده از سوي دبيرخانه شوراي شهرستاني در باره عملكرد يا تخلفات تشكل‏هاي شهرستاني.

چ- تعامل با دستگاه‌هاي اجرايي شهرستان درخصوص نحوه واگذاری امور اجتماعی قابل واگذاری شهرستان.

ح- تعيين سياست‏هاي حمايتي براي توان ‏افزايي و توسعه کمی و کیفی تشكل‏هاي شهرستاني.

خ- ارایه گزارش موردی و سالانه  از وضعیت کمی و کیفی توسعه تشكل‏های شهرستانی و محلی به شورای ملي و شوراي استاني مربوط.

ماده ۱۳- انتخاب نمايندگان تشكل‏ها براي عضويت در شوراهاي استاني و شهرستاني، بر اساس دستورالعمل مصوب شوراي ملي صورت مي‏گيرد.

ماده ۱۴- درخواست تاسیس تشكل‏ها متناسب با محدوده مورد نظر براي فعاليت به دبیرخانه شورای ذی‏ربط ارایه مي‏شود و دبيرخانه شوراهای ملي، استاني و شهرستاني موظفند  ظرف یک ماه از تاریخ دریافت درخواست تاسیس تشكل، نسبت به بررسی درخواست اقدام و در صورتی که درخواست ارایه‏شده مغایرتی با شرايط تاسيس تشكل در چارچوب مفاد این آیین­نامه، نداشته باشد اجازه تاسیس تشكل را صادر كنند.

تبصره ۱- اجازه تاسیس صرفاً به معناي موافقت اوليه و موقت با درخواست صدور پروانه تشكل و طي مراحل دريافت پروانه فعاليت است و پروانه فعاليت محسوب نمي‏شود.

تبصره ۲- جوانان متقاضی تاسیس تشکل می‏توانند درخواست خود را برای بررسی و صدور اجازه تاسیس تشکل با رعایت ترتیبات مقرر در این ماده به وزارت ورزش و جوانان ارایه کنند.

ماده ۱۵- پس از صدور اجازه تاسیس تشكل، هیئت موسس آن باید ظرف یک ماه مطابق اساسنامه خود نسبت به استقرار ارکان تشكل اقدام و اساسنامه و صورتجلسه مربوط به استقرار اركان را تنظيم و براي تاييد به دبيرخانه شوراي ذي‏ربط ارائه کند.

ماده ۱۶- اساسنامه تشكل بايد دارای موارد زير باشد:

الف- نام و عنوان و درصورت داشتن، عنوان اختصاري.

تبصره- عناويني مانند سازمان كه اختصاص به تشكيلات و ساختار دولتي و نهادهاي حاكميتي داشته‏ باشد، نمي‌تواند در نامگذاري تشكل به‏ كار گرفته شود.

ب-  اهداف.

پ- موضوع فعاليت.

ت- مدت فعاليت.

ث- محدوده جغرافيايي و مركز اصلي فعاليت.

ج- نحوه ايجاد شعب و دفاتر نمايندگي.

چ- اركان و تشكيلات، نحوه انتخاب، شرح وظايف و اختيارات و مسئوليت‏هاي آنها.

ح- نحوه تعيين صاحبان امضاي مجاز.

خ- نحوه تغيير و تجديد نظر در مواد اساسنامه.

د- نحوه ارائه گزارش مالي و اجرايي به مراجع ذي‌‌ربط و ذي‌نفعان.

ذ- نحوه اداره تشكل.

ر- ميزان سرمايه اوليه.

ز- دوره‏ زماني تشكيل جلسات شوراي‏ عمومي و شوراي ‏مركزي ‏تشكل.

س- نحوه تامین منابع مالی تشكل.

ش- نحوه انحلال.

ص- مشخص ساختن وضعيت دارايي‏ها پس از انحلال.

ماده ۱۷- هيئت موسس،‌ شوراي مركزي، دبير یا عناوین معادل طبق اساسنامه تشكل، بايد داراي شرايط عمومي زير باشند:

الف- داشتن حداقل هجده سال سن تمام.

ب- تابعيت جمهوري اسلامي ايران.

پ- التزام به قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران.

ت- عدم وابستگي به احزاب، سازمان‏ها وگروه‏هاي غيرقانوني.

ث- نداشتن محرومیت از حقوق اجتماعی به موجب حكم دادگاه.

تبصره – هيئت موسس تشكل بايد داراي حداقل پنج عضو باشد.

ماده ۱۸- دبيرخانه شوراي ذي‏ربط موظف است اقدامات اجرايي لازم را در زمان معين و در چارچوب اين آیین ­نامه و دستورالعمل اجرايي آن انجام دهد.

ماده ۱۹- پروانه فعالیت تشكل‏هايي كه درخواست فعاليت در سطح ملي يا منطقه‏ ای دارند در صورتی که اهداف و موضوع فعالیت‏شان به تشخیص شورای ملی از ماهيت ملي يا منطقه‏ ای برخوردار باشد و توانايي آنها براي فعاليت در سطح مورد درخواست براي شورا احراز شود به طور موقت برای مدت دو سال صادر مي‏شود و در صورتی که طی این مدت تشكل‏های ملی در بیش از پنج استان و تشكل‏هاي منطقه‏ ای در بیش از یک استان فعالیت داشته باشند پروانه آنها به صورت چهارساله صادر شده و در غیر این صورت به تشكل استانی تبدیل می‌شوند.

ماده ۲۰- از تاریخ لازم‏الاجرا شدن این آیین­ نامه، پروانه فعالیت تشكل‏ها در دبیرخانه شوراهای ملی، استانی و شهرستانی صادر و عیناً جهت ثبت رسمی به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ارسال مي‌شود.

تبصره – روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران موظف است پس از اعلام دبیرخانه شوراهای ملی، استانی و شهرستانی، درخصوص انتشار آگهی ثبت و تغییرات تشكل‏ها اقدام کند.

ماده ۲۱- تقاضاي ايجاد تشکل‏های محلی كه توسط حداقل سه نفر از اهالي بالاي هجده سال ارايه مي‌شود براي ثبت اطلاعات به بخشداري محل فعاليت ارایه مي‏شود.

ماده ۲۲– بخشداري‏ها موظفند پس از دريافت تقاضاي ايجاد تشکل محلي نسبت به ثبت مشخصات فردي اعضا، ‌موضوع فعاليت و نشاني محل فعاليت اقدام و پس از ثبت اطلاعات، تشكل ­یادشده مي‌تواند فعاليت خود را آغاز کند.

ماده ۲۳- به ‏منظور تصمیم‏گیری و نظارت بر فعالیت تشکل‌هاي بین‏المللی موضوع ماده (۳) و نهادهاي مدني خارجی موضوع ماده (۵) كارگروهي مرکب از معاون وزارت کشور (رييس) و نمايندگان‏ وزارت‏ امور خارجه، وزارت‏ اطلاعات و حسب ‏مورد دستگاه‏ تخصصی‏ مربوط تشکیل ‏می‌شود.

ماده ۲۴- وظایف‏ كارگروه‏ موضوع ‏ماده (۲۳) به‏ شرح زير است:

الف- بررسي ‏و تصميم‏گيري در مورد صدور پروانه ‏فعالیت برای ‏انجمن‌های دوستی که تقاضای فعالیت براي توسعه روابط دوستانه بین ملت ایران با یک کشور خارجی در چارچوب دیپلماسی عمومی را دارند، اجازه و نحوه فعالیت سایر تشکل‏های ‏بین ‏المللی موضوع ماده (۳) و فعاليت تشکل‌های متقاضی فعالیت در حوزه اتباع ‏بیگانه.

ب- بررسی و صدور مجوز درخصوص فعالیت مشترک تشکل‏ها با دولت‌ها، سفارت‌خانه‌ها يا نهادهاي مدني خارجی موضوع ماده (۵)، دريافت هرگونه کمک یا عقد قرارداد با دولت‌ها، سفارتخانه‌ها و نهادهاي ‏مدني خارجی موضوع ماده (۵) و سایر نهادهای ‏بین‌المللی و دایر كردن شعبه و دفتر نمايندگي در خارج از كشور.

پ- بررسي و صدور مجوز در خصوص فعاليت نهادهاي مدنی خارجی موضوع ماده (۵)

ت- نظارت ‏بر فعاليت تشكل‏ها و نهادهاي موضوع ماده (۲۳) و اعلام نظر در مورد تخلفات و گزارش‏هاي رسيده از عملكرد آنها.

تبصره ۱- انجمن‌های دوستی موضوع اين ماده تنها می‌توانند در یک کشور فعالیت کنند و اعضاي آنها نيز تنها می‌توانند در يك انجمن، مسئولیت اصلی و رسمی داشته باشند.

تبصره ۲- تشکل‏های بین ‏المللی موضوع ماده (۳) و همچنین سایر تشکل‏هایی که خواستار فعالیت موردی در سطح بین‏ المللی هستند برای انجام اقدامات موضوع بند (ب) این ماده باید پس‏ از ارایه درخواست و دريافت مجوز مربوط اقدام‏ كنند.

ماده ۲۵- نحوه حضور و عضویت تشکل­ها در مجامع بین­ المللی، برقراری ارتباط با سفارتخانه­ ها یا آژانس­های وابسته به سازمان ملل متحد، فعالیت با آژانس­های وابسته به سازمان ملل متحد با دعوت ازشخصیت­های خارجی و چگونگی اطلاع­ رسانی در این موارد به مراجع مربوط، در دستورالعمل اجرایی این آیین ­نامه تعیین می­شود.

ماده ۲۶- درصورت تخلف تشكل‏هاي موضوع ماده (۲۳) از انجام تكاليف مربوط به اطلاع‏رساني و دريافت مجوز از كارگروه ‏موضوع‏ ماده (۲۳) يا انجام فعاليت در يك كشور بدون دريافت مجوز، كارگروه مذكور رسيدگي كرده و پس‏ از استماع دفاعیه تشكل، حسب‏ اقتضا و متناسب با تخلف، به‏ ‏شرح‏ زير صدور راي مي‏كند:

۱- تذكر كتبي ‏و درج در پرونده با تعيين ‏مهلت براي ‏اصلاح ‏وضعيت ‏تشكل.

۲- تعلیق موقت پروانه فعالیت تشكل حداكثر به مدت سه ماه.

۳- درخواست انحلال تشكل متخلف از دادگاه صالح.

تبصره – كارگروه ‏مذكور موظف‏ است در زمان ‏رسیدگی، ازتشكل ذی‏نفع براي‏ حضور درجلسه و ارایه دفاعیات دعوت‏ کند.

ماده ۲۷- نهاد‏هاي مدني خارجی موضوع ماده (۵) براي فعالیت در ایران بايد مدارک زیر را به كارگروه ‏موضوع‏ ماده (۲۳) ارایه و موافقت کارگروه مذكور را تحصيل کنند:

الف- درخواست کتبی با تعیین محدوده زمانی و مكاني حضور و فعالیت در ایران.

ب- اساسنامه و آگهی ثبت و ترجمه رسمي آن.

پ- موضوع فعالیت مورد نظر.

ماده ۲۸- كارگروه ‏موضوع‏ ماده (۲۳) پس‏ از دریافت مدارک موضوع ماده (۲۷) نسبت ‏به بررسی درخواست اقدام و ضمن احراز غیردولتی، غیرانتفاعی و غیرسیاسی بودن درخواست‏ دهنده و عدم مغايرت فعالیت‌ اعلام‏ شده با قوانین و مقررات ایران تصميم‏ گيري مي‏كند.

ماده ۲۹- تشكل‏ها پس از دريافت پروانه فعاليت و ثبت آن، از حقوق زير برخوردار مي‏شوند:

الف- مشاوره، اظهارنظر و ارايه پيشنهاد راهكارها به دستگاه‏هاي اجرايي متناسب با تخصص و موضوع فعاليت تشكل.

ب- دیده‏بانی و نظارت بر عملکرد سایر بخش‏های جامعه در زمینه فعالیت تخصصی خود.

پ- ارايه خدمات اجتماعي حسب تخصص و حوزه فعالیت.

ت- مشارکت در اجراي برنامه‏ ها و پروژه‏هاي دستگاه‏هاي اجرايي، بخش خصوصي و سازمان‏هاي بين‏المللي مورد تاييد كارگروه ‏موضوع‏ ماده (۲۳) و ساير دستگاه‏هاي ذي‏ربط از طريق تفاهم يا عقد قرارداد با آنها.

ث- عقد تفاهم‌نامه و قرارداد همكاري با اشخاص حقيقي و حقوقي اعم ‏از دولتي و غيردولتي داخل ‏و خارج مطابق قوانين و مقررات‏ جاري‏ كشور.

ج- برگزاري اجتماعات و راهپيمايي ‏ها در جهت تحقق اهداف تشكل پس از کسب مجوز از مراجع قانونی مربوط.

چ- ارايه خدمات آموزشي و انتشار نشريه و ایجاد پايگاه اينترنتي و استفاده از سایر ابزارهای اطلاع‏رسانی و محصولات فرهنگی، آموزشی و پژوهشی با رعايت قوانين و مقررات مربوط.

ح- دادخواهي در مراجع قضايي، مطابق قانون آيين دادرسي كيفري و ساير قوانين مربوط.

ماده ۳۰- تشكل موظف است منابع تامين هزينه‌هاي خود را با رعايت ضوابط اين آیین­ نامه در اساسنامه تعیین کند.

ماده ۳۱- تشكل موظف است دريافت‏ها و پرداخت‏هاي خود را از طريق حساب بانكي صورت دهد و عملكرد مالي خود را در دفاتر مالي مربوط ثبت كند.

ماده ۳۲- تقسيم اموال و مازاد درآمد تشكل در ميان مؤسسان، اعضا و مديران قبل از انحلال ممنوع است.

ماده ۳۳- تشكل موظف است امكان دسترسي بازرسان دبيرخانه شوراي ذي‏ربط را به اطلاعات و اسناد خود در حضور نماينده تشكل و صرفاً در محل دفتر تشكل فراهم کند.

ماده ۳۴- در صورتي ‏كه دبيرخانه شوراهاي ملي، استاني و يا شهرستاني راسأ يا از طريق دستگاه‏هاي اجرايي تخصصی، تخلفات و يا خروج از شرايط تاسيس تشكل را احراز کند گزارش مستند مربوط را به شوراي ذي‏ربط ارايه مي‌کند و اين شورا پس از بررسي مدارك و مستندات ارايه ‏شده و پس از استماع دفاعیه تشكل، حسب اقتضا و متناسب با تخلف، به شرح زير صدور راي مي‌کند:

۱- تذكر كتبي و درج در پرونده با تعيين مهلت براي اصلاح وضعيت تشكل.

۲- تعلیق موقت پروانه فعالیت تشكل حداكثر به مدت سه ماه.

۳- درخواست انحلال تشكل متخلف توسط شورای ملی از دادگاه صالح.

تبصره ۱- تشكل‏ها مي‌توانند مراتب اعتراض خود را از تصميم شوراي شهرستان به شوراي استان و از تصميم شوراي استان به شوراي ملي ارايه کنند.

تبصره ۲- دبیرخانه شورای ذی‏ربط موظف است در زمان رسیدگی به گزارش تخلف یا شکایت، از تشكل ذی‏نفع برای حضور در جلسه و ارایه دفاعیات دعوت به عمل آورد.

ماده ۳۵- دستگاه‌هاي‏ اجرایی موظفند به ‏منظور تحقق اهداف اين آیین­ نامه و كمك به توسعه مشاركت ‏تشكل‏ها در امور اجتماعی، نسبت به شناسايي و واگذاري تصدي‌ها و فعاليت‏هاي اجتماعي قابل واگذاري دستگاه متبوع به تشكل‏ها مطابق قوانین و مقررات مربوط اقدام کنند.

ماده ۳۶- انحلال تشكل به دو شكل زير صورت مي‏پذيرد:

الف- انحلال اختياري طبق شرايط مقرر در اساسنامه.

ب – انحلال اجباري در صورت رأي دادگاه صالح يا عدم امکان تطبيق وضعيت تشكل موضوع ماده (۳۹).

ماده ۳۷- كليه تشكل‏هايي كه قبل از لازم‏الاجراشدن اين آیین­ نامه تاسيس شده‌اند، ظرف دو سال از تاريخ لازم‏الاجراشدن اين آیین ­نامه بايد نسبت به تطبيق وضعيت خود با اين آیین ­نامه اقدام کنند.

ماده ۳۸- از تاريخ لازم‏الاجرا شدن این آیین ­نامه، تشکل‏هایی که به‏‏ عنوان موسسات موضوع بند (۱۳) ماده (۲۶) قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت قصد فعالیت در زمینه‏ های تصریح ‏شده در ماده واحده لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بهزیستی کشور – مصوب ۱۳۵۹- دارند در چارچوب احکام این آیین­ نامه از سازمان بهزیستی کشور پروانه فعالیت دریافت می‏کنند و به ثبت می‏رسند.

ماده ۳۹- دستورالعمل اجرايي اين آیین ­نامه ظرف شش ماه از تاريخ لازم­الاجراشدن آن توسط وزارت کشور با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت ورزش و جوانان وسازمان حفاظت محیط زیست تهيه و ابلاغ مي‏شود.

 

 

 

منبع: https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85%E2%80%8C%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF

http://dolat.ir/detail/283129[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_btn title=”معرفی انجمن اتیسم ایران” style=”custom” custom_background=”#ffffff” custom_text=”#824679″ align=”center” link=”url:http%3A%2F%2Firautism.org%2F%25d9%2585%25d8%25b9%25d8%25b1%25d9%2581%25db%258c-%25d8%25a7%25d9%2586%25d8%25ac%25d9%2585%25d9%2586-%25d8%25a7%25d8%25aa%25db%258c%25d8%25b3%25d9%2585-%25d8%25a7%25db%258c%25d8%25b1%25d8%25a7%25d9%2586%2F||target:%20_blank|”][/vc_column][/vc_row]