برای پاسخ به این سوال باید سعی کنید بین درمان فشرده، مدت زمان انجام بازی های تعاملی والد با کودک (که فشردگی کمتری دارد اما همچنان ساختار یافته است) و مدت زمان لازم برای استراحت و تایم های خانوادگی تعادل برقرار نمایید.
علاوه بر اهمیت تعداد ساعات درمان انفرادی، مسلماً کیفیت درمان نیز حائز اهمیت است.
به علاوه لازم است خارج از ساعات دریافت درمان رسمی که توسط درمانگر اعمال می شود، والدین در باقی ساعات، برای تعامل با کودک و ایجاد چارچوب و ساختارمندی خارج از محیط درمان اقدام نمایند.
بر اساس تحقیقات تعداد زیادی از کودکان، به آموزش مستقیم 30 ساعت در هفته و یا بیشتر بهترین پاسخ را می دهند.
زمان هر جلسه درمانی باید به گونه ای تنظیم گردد که کودک از آن حداکثر بهره را ببرد. اغلب مدت زمان بین 2 تا 3 ساعات بهترین کارایی را دارد.
در صورتی که کودک شما در مدرسه هم درمان دریافت میکند، توصیه میشود زمان درمان در منزل را کاهش دهید.
تحقیقات نشان داده اند که چنین رویکرد درمانی فشرده ای زمانی بیشترین فایده را دارد که هر چه زودتر، حداقل قبل از ۳/۵ سالگی، شروع شود. با این حال، به محض اینکه کودکی تشخیص اتیسم می گیرد، باید درمان را شروع کرد. درمان را می توان از سن ۱۸ ماهگی اجرا کرد.
درمان ABA جامع که ۲۵ ساعت یا بیشتر در هفته اجرا می شود، قبل از ۳/۵ سالگی شروع شده و حداقل برای ۲ سال یا بیشتر ادامه می یابد، مداخله رفتاری فشرده اولیه (EIBI) نامیده می شود. که بر اساس تحقیقات جز مؤثرترین و جامع ترین رویکردهای درمانی در اتیسم است.
کتاب های منبع:
۱) A work in progress
۲)راهنمای آموزش مداخلات رفتاری به کودکان دارای اتیسم
