استفاده از برنامه ديداري براي آموزش روتين هاي زمان خواب به كودكان داراي اوتيسم ميتواند به كيفيت اين امر كمك كند. برنامه ديداري به كودك كمك ميكند كه اضطراب كمتري تجربه كرده و انعطاف بيشتري از خود نشان دهد.
? از يك برنامه ديداري استفاده كنيد كه كودك بهتر متوجه آن ميشود (چك ليست، تصاوير، وسايل و…).
? فعاليتهاي برنامه را طوري محدود كنيد كه حداكثر ٣٠ دقيقه طول بكشد.
? فعاليت هاي سخت يا محرك را نزديك به زمان شروع روتين انجام ندهيد.
? فعاليت هاي لذتبخش يا آرامبخش را در آيتم هاي انتهايي روتين قرار دهيد، مثلاً كتاب خواندن يا گوش دادن به موسيقي آرام. توجه داشته باشيد كه هر فعاليت ميتواند براي بعضي كودكان آرام بخش باشد در حالي كه براي عده ي ديگري از كودكان اين طور نيست.
? برنامه را جايي قرار دهيد كه روتين غالباً در آن مكان انجام ميشود.
? از يك كد استفاده كنيد كه كودك بداند بايد چه موقع سراغ برنامه ديداري روتين خواب برود. مثلا بگوييد “وقت خوابه، حالا بايد چيكار كنيم؟” اگر كودك با توجه به سطحش نياز به راهنمايي بيشتري دارد پشت او بايستيد و او را در اجراي برنامه ديداري روتين خواب راهنمايي كنيد. شايد لازم باشد دستورالعمل هاي كلامي را محدود كرده و از كدهاي ديداري بيشتري استفاده كنيد.
? كودك بايد برنامه ديداري را دستكاري كند، به اين معني كه جابجايي وسايل به عهده كودك است نه بزرگسال.
? از يك آيتم فقط براي نشان دادن يك فعاليت استفاده كنيد، مثلاً فقط تصوير يك تخت خاص نشان دهنده ي زمان خواب باشد.
? كودك را براي اجراي درست برنامه تقويت كنيد. بسته به كودك اين تقويت ميتواند بعد از هر مرحله و يا در انتهاي برنامه ارائه شود.
?اگر تحت شرايطي روتين شبانه بايد براي يك يا چند شب تغيير كند، اين تغيير را در برنامه ديداري هم اعمال كنيد تا كودك از اتفاقاتي كه قرار است بيفتد و ترتيب آنها آگاه باشد.
منبع:
Www.Autismspeaks.org
