بسم الله الرحمن الرحیم
حضار ارجمند، میهمانان گرانقدر، و عزیزانی که امروز با حضور خود به این نشست معنا و روشنایی بخشیده اند، امید داشتم بتوانم در این نشست ارزشمند که با هدف آگاهی بخشی و تقویت درک و حمایت از دختران دارای اوتیسم برگزار شده است، حضور یابم؛ اما به دلیل تعهدات هم زمان، توفیق حضور در این برنامه برای اینجانب میسر نشد.
یونسکو به عنوان سازمانی پیشرو در عرصه آموزش، علوم اجتماعی و انسانی، فرهنگ و ارتباطات، توسعه پایدار را فراتر از رشد اقتصادی می داند؛ توسعه ای که بر پایه کرامت انسانی، عدالت اجتماعی، مشارکت فراگیر و احترام به تنوع شکل می گیرد. در همین راستا، هفده هدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد ” SDGs” نقشه راهی جهانی برای ساختن آینده ای عادلانه‌تر و زیست پذیرتر برای همه انسان ها فراهم کرده اند.
اهدافی چون پایان دادن به فقر، ارتقای آموزش باکیفیت و فراگیر، سلامت و رفاه، کاهش نابرابری ها، ارتقای صلح، عدالت و نهادهای کارآمد، همگی در پی تحقق جهانی هستند که در آن هیچ کس جا نماند – نه به دلیل جنسیت، نه وضعیت جسمی یا ذهنی، و نه شرایط اجتماعی و اقتصادی.
در این میان، سلامت روان یکی از محورهای اصلی توجه یونسکو است؛ زیرا هیچ جامعه‌ای نمی تواند به رفاه و شکوفایی پایدار برسد مگر آنکه سلامت روان همه اعضای خود را پاس دارد و برای رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی آنان محیطی امن و حمایت گر فراهم آورد. توجه به سلامت روان افراد دارای اوتیسم، به ویژه در دوره های حساس رشد و آموزش، گامی مهم در جهت تحقق همین هدف است.
دسترسی برابر به آموزش و منابع آموزشی برای همه افراد، بدون تبعیض و محدودیت، ذیل هدف چهارم از اهداف هفده گانه توسعه پایدار مورد تاکید قرار گرفتهاست. آموزشی که باید متناسب با نیازهای متنوع یادگیرندگان طراحی شود تا هر فرد بتواند استعدادهای خود را در محیطی فراگیر و محترمانه بروز دهد.
همچنین یونسکو معتقد است که ورزش، ابزاری نیرومند برای ارتقای همبستگی اجتماعی و سلامت جسم و روان است. این سازمان از همه کشورها می خواهد که با ظرفیت سازی برای گنجاندن معلولیت در برنامه های ورزشی و ایجاد محیطی برابر، ایمن و عادلانه برای همگان ، دسترسی افراد دارای اتیسم و سایر افراد دارای نیازهای ویژه را به فرصتهای ورزشی و آموزشی تضمین کنند.
نشست امروز، فرصتی مغتنم است تا با تبادل نظر میان خانواده ها، متخصصان، مربیان و سیاستگذاران، به راه هایی بیندیشیم که بتوانند در عمل به این اهداف جهانی نزدیک تر شویم؛ راه هایی که در آنها هر کودک و نوجوان، فارغ از هر تفاوت، بتواند احساس تعلق، امنیت و ارزشمندی کند.
برای این برنامه آرزوی توفیق دارم
دکتر حسن فرطوسی
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران