سر آیزاک نیوتن (۱۶۴۳- ۱۷۲۷)

آیزاک نیوتون (Sir Isaac Newton) کودکی زودرس بود و حتی به قدری ضعیف بود که پزشکان از زنده ماندش نا امید شده بودند. پدر وی قبل از تولدش از دنیا رفته بود و به همین خاطر مادر آیزاک به تنهایی از این کودک نحیف مراقبت می کرد. جنگ‌ های داخلی انگلستان همزمان با تولد آیزاک نیوتن شروع شد و به مدت شش سال ادامه داشت. مشکلات سیاسی پیش آمده در آن زمان تأثیرات زیادی بر روی زندگی وی داشت. ازدواج مجدد مادرش او را مجبور ساخت تا برای ادامه زندگی نزد مادربزرگش که هیچ گاه با او صمیمی نبود زندگی کند. نیوتون در آن زمان بیشتر اوقات خود را صرف ساختن الگوهای مکانیکی می کرد و علاقه زیادی به این کار داشت.

او در سال 1661، در 18 سالگی وارد دانشگاه کمبریج شد اما چون قادر به پرداخت هزینه های این دانشگاه نبود مجبور شد به گروه «سابسایزرها» بپیوندد و به این ترتیب به جای پرداخت شهریه دانشگاه، کلاس های درس را نظافت می کرد و یا در سالن غذاخوری به عنوان پیشخدمت مشغول به کار می شد. او به فیزیک بسیار علاقه مند بود و تحقیقات زیادی را در این زمینه انجام می داد. برای مثال با انجام چندین آزمایش به وسیله منشور دریافت که «تصاویری که ما از اجسام می‌بینیم، بازتاب نور از سطح آن اجسام است» که امروزه این مطلب به عنوان جزئی از قوانین فیزیک شناخته می شود. پس از این موفقیت او علاقه مند به مسئله جاذبه شد و این موضوع که “چگونه سیارات بر مدار خود پیرامون خورشید قرار می‌گیرند بی‌آنکه نیرویی ناشناخته دست اندرکار باشد” یکی از دغدغه های فکری او به شمار می آمد.

در یکی از روزهایی که نیوتون در حال تفکر به همین مسائل بود ناگهان سیبی از روی درخت به زمین افتاد و او متوجه شدکه علت افتادن سیب همان دلیل گردش سیارات به دور خورشید است. اما سوال های زیاد دیگری برای این دانشمند جوان پیش آمد. مثلا این که “چرا سیارات به روی خورشید سقوط نمی‌کنند؟” که جواب این سوال را  نیز در یک بازی کودکانه پیدا کرد. در واقع قاعده بازی بر این بود که باید بازیکن سطل آبی را بدون آن که آب از آن به بیرون از سطل بریزد در هوا بچرخاند که این عمل نیازمند سرعت جانبی است، همان نیروی مرکز گرایی که فکر نیوتون را به خود مشغول کرده بود. او با انجام چندین آزمایش کشف کرد که ” نیروی جاذبه از قانون عکس مجذور فاصله پیروی می‌کند.”علاوه براین نبوغ و تجربه‌ نیوتن در ساخت مدل‌های مکانیکی باعث اختراع یک تلسکوپ بازتابی توسط او شد که انقلابی در علم به شمار می آمد. بزرگنمایی و وضوح تلسکوپ بازتابی نیوتون بهتر از تلسکوپ‌ های شکستی در آن زمان بود. این اختراع به قدری نیوتون را مشهور کرد که توانست به انجمن سلطنتی بپیوندد. قوانین مربوط به بقای جرم و حرکت نیز از دیگر قوانین مهم علمی نیوتن محسوب می شود. نیوتون علاوه بر فیزیک پژوهش هایی نیز در مورد علم کیمیاگری که امروزه آن را با نام شیمی می شناسیم انجام داده است. در حال حاضر آیزاک نیوتن به عنوان یک فیزیک ‌دان، ریاضی ‌دان، فیلسوف و ستاره ‌شناس مشهور در سراسر جهان شناخته می شود.

اما به لطف محققان در دانشگاه کمبریج، تا حدی می‌توانیم مطمئن باشیم که اسحاق نیوتن نیز مبتلا به اوتیسم بوده است. آنها در میان شواهد خود ذکر می‌کنند که نیوتن از جمله افراد خجل و کمرویی بوده که تا جایی که می‌توانست از سایر آدم‌ها دوری می‌کرد و حتی نمی توانسته در بحث ها و گفتگوهای ساده جمع شرکت کند و به مکالمات روزانه معمولی بپردازد. قابل توجه است که او به صورت شگفت آوری بر کار خود متمرکز می شده و به سختی از آن دست می کشیده است. او به حدی بر کارش تمرکز می کرده که گذر زمان را فراموش کرده و زمان خوردن وعده غذایی خود را از دست می داده است.

تمرکز شدید روی انجام کاری از ویژگی های متداول اختلالات طیف اوتیسم است، چرا که این تمرکز باعث مانع شدن توجه فرد به دیگر چیزهای اطرافش می شود. نیوتن در به دست آوردن و حفظ دوستانی برای خود مشکل داشته است چرا که او هیچ وقت به صورت دوستانه وارد یک جمع نمی شده است و نمی دانسته که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند و با آن ها درباره موضوع های مختلف گفتگو کند.

قابل توجه است که نیوتن به شدت و به طور خاص و وسواس آمیزی به اجرای برنامه های از پیش تعیین شده اعتقاد داشته و هیچ عاملی نمی توانست از رخ دادن این برنامه پیشگیری کند، برای نمونه اگر قرار بود وی در جائی سخنرانی کند و هیچ شنونده ای برای سخنرانی به محل نمی آمد، وی باز هم به انجام سخنرانی اقدام کرده و کار خود را انجام می داده است.