شناسایی گیرنده های کلیدی توسط دانشمندان به عنوان هدف بالقوه برای درمان اتیسم

شناسایی گیرنده های کلیدی توسط دانشمندان به عنوان هدف بالقوه برای درمان اتیسم مطرح شده است.

دانشمندان از دانشگاه فلوریدا از موسسه تحقیقات اسکریپس (TSRI) یک رابطه ی قابل توجه – و بالقوه قابل درمان – بین یک ماده شیمیایی که به انتقال سیگنال های مغزی کمک میکند و جهش های ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلالات طیف اتیسم را  کشف کرده اند.

یافته های این پژوهش جدید، که به تازگی در مجله PLoS ONE منتشر شده است، بر نقشی که انتقال دهنده عصبی سروتونین در توسعه رفتار اجتماعی دارد متمرکز شده است. سروتونین، همراه با گیرنده های سروتونین در مغز، نقش مهمی در فرآیندهای عصبی، از جمله خلق و خو، اضطراب، پرخاشگری و حافظه دارد.

در این مطالعه از مدل حیوانی جهش در ژن PTEN استفاده شده است که در حال حاضر یک عامل خطر در افراد مبتلا به اتیسم شناخته شده است. دراین مدل درمان از یک داروی سرکوب کننده فعالیت یک نوع خاص گیرنده سروتونین ، ۵-HT2cR استفاده شده است که می تواند تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.

جولین سیورن نویسنده اول مطالعه بیان می کند : تحقیق ما نشان می دهد که هدف قرار دادن(از کار انداختن) یک گیرنده خاص سروتونین می تواند با نقایص اجتماعی در یک مدل موش که دارای جهش ژن PTEN می باشد نتایج معکوس داشته باشد. این کشف برای درک نقش این زیرگروه خاص از گیرنده سروتونین در رفتار اتیسم بسیار مهم است و می تواند به استراتژی های درمانی جدید منجر شود.
دستیار پروفسور دامون بیان کرد: ما رابطه ی قابل توجه ای بین کاهش فعالیت گیرنده ی سروتونین و افزایش تعاملات اجتماعی در مدل مذکور یافته ایم و در مقابل حذف کامل گیرنده توسط جهش منجر به نقص در رفتار های اجتماعی می گردد. مساله مهم کشف

مکانیزم عمل سروتونین و تنظیم فعالیت گیرنده ی آن است می تواند بر اتیسم موثر باشد.

ترجمه : محمد بهمنی – آسیب شناس گفتار و زبان