مسیر رشد هر کودک منحصربهفرد است، اما برخی نقاط عطف رشدی وجود دارند که همه کودکان باید در بازههای زمانی مشخصی به آنها برسند. آگاهی از این مراحل کلیدی به شما کمک میکند تا بتوانید رشد فرزندتان را با دقت زیر نظر بگیرید. برخی رفتارها ممکن است نشانههای هشداردهندهای باشند که نیاز به ارزیابی تخصصی دارند؛ بهویژه اگر با تأخیرهای چشمگیر در گفتار یا تعامل اجتماعی همراه باشند. این نشانهها میتوانند مرتبط با اختلال طیف اتیسم یا سایر چالشهای رشدی باشند.
اگر چند مورد از موارد زیر را در کودکتان میبینید، برای بررسی دقیقتر در اولین فرصت با پزشک متخصص مشورت کنید.
نشانه های اولیه هشداردهنده
نشانه های 3 ماهگی
لبخند اجتماعی ندارد.
وقتی روی شکم خوابیده است سر و سینۀ خود را بالا نمیگیرد.
حرکت اشیاء را دنبال نمیکند.
غان و غون ندارد.
نشانه های 7 ماهگی
برای بدست آوردن اشیاء خارج از دسترس خود تقلا نمی کند.
واکنش به نام خود نشان نمیدهد.
تماس چشمی برقرار نمیکند.
به تصویر خود و دیگران در آینه واکنش نشان نمیدهد.
نشانه های 12 ماهگی
نمیتواند تک کلمههایی مثل “دادا” “ماما” “بابا” را ادا کند.
تلاش برای تقلید کلمات ندارد.
تلاشی برای بالا کشیدن خود برای ایستادن نمیکند.
توانایی اشاره کردن و نشان دادن اشیاء را ندارد.
نشانه های 24 ماهگی
در مشارکت با دیگر کودکان هیجان زده نمیشود.
عبارت دو کلمه ای معنی دار را تولید نمیکند (۱۸ تا ۲۴ ماهگی)
دستورالعمل های ساده را درک نمیکند.
به تنهایی راه نمیرود.
نشانه های 36 ماهگی
از بزرگسالان و همسالان خود تقلید نمیکند.
با عروسکها، حیوانات و افراد بازی نمادین نمیکند.
مفاهیم “مال من” و “مال او” را درک نمیکند.
توانایی در نشان دادن عواطف (خوشحالی و ناراحتی) به طور آشکار ندارد.