خانواده‌های اتیسم با سپری کردن سالها سختی و مشقت در کنار فرزند خود با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند و خستگی‌ناپذیر در این مسیر گام برمی دارند بی آنکه مدال یا خط پایانی در کار باشد.
مادری ناراحتی و اضطراب خود را از بزرگ شدن فرزندش با آینده ای که سراسر ابهام است بیان می کند.پدری که تنها تمامی بار زندگی را کنار دو فرزند اتیسم بدون مادر به دوش میکشد. لازم است در جامعه‌ای آگاه زندگی کنند تا نگاه‌های خیره، تذکر‌ها و… دردی بزر‌گ‌تر نشود.