در سراسر جهان، افراد دارای اتیسم نقش ارزشمند و مهمی در جوامع، دستاوردهای بشری و زندگی دیگران ایفا می‌کنند. امروز نه‌تنها این دستاوردها را گرامی می‌داریم، بلکه چالش‌های بزرگی را که همچنان پیش‌روی آن‌هاست نیز به رسمیت می‌شناسیم.
افراد دارای اتیسم اغلب با انزوا، انگ اجتماعی و نابرابری مواجه هستند. آن‌ها از دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی، به‌ویژه در زمان بحران‌ها، محروم شده‌اند و ظرفیت قانونی‌شان نادیده گرفته یا نادیده انگاشته شده است. این تبعیض برخلاف مفاد کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت و تعهد اهداف توسعه پایدار به «رها نکردن هیچ‌کس» است و باید پایان یابد.
دولت‌ها باید قوانینی وضع و سیاست‌هایی اجرا کنند که برابری را تضمین کرده و مشارکت کامل افراد دارای اتیسم را در جامعه امکان‌پذیر سازد. ما به نظام‌های سلامت و آموزش فراگیر، محیط‌های کاری و طراحی شهری جامع‌نگر نیاز داریم تا اطمینان حاصل شود که افراد دارای اتیسم از فرصت‌های برابر برای رشد و شکوفایی برخوردارند.
در روز جهانی آگاهی از اتیسم، بیایید بار دیگر متعهد شویم که جهانی بسازیم که هیچ فردی با اتیسم در آن به حاشیه رانده نشود