“TEACCH”درمان

TEACCH واژه اختصاری (Treatment and Education of Autistic and Related Communication Handicapped Children) به معنی درمان و آموزش کودکان اتیسم و کودکان دارای نقص ارتباطی وابسته به آن است.

این روش در دهه ی 1970، در دانشگاه پزشکی کارولینای شمالی به وجود آمد.
برنامه TEACCH گستره وسیعی از خدمات را به گروه های زیادی از افراد دارای اتیسم در همه سنین ارائه می دهد که عبارتنداز تشخیص و ارزیابی، برنامه های درمانی فردی، آموزش های خاص تحصیلی، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش های شغلی، مشاوره های مدرسه و آموزش والدین.
رویکرد آموزشی ساختار یافته ای که در این روش ارائه می شود بر این اساس است که محیط را با کودک دارای اتیسم باید تطبیق داد، نه کودک را با محیط.

آموزش ساختارمند از 3 جزء تشکیل شده است: تشکیلات جسمی، زمان بندی، و روش های تدریس و بر اساس شناخت همه جانبه  از سطح عملکردی کودک بنا شده است. هدف سیستماتیک انفرادی این برنامه، رسیدن به حل مشکل ارتباطات، سازماندهی، تعمیم دهی، مفاهیم و فرایند حسی، تغییرات و … می باشد.
روش تیچ بر مبنای این فرض می باشد که افراد دارای اتیسم، دیداری محور هستند، بنابراین راهبردهای مداخله ای بر ساختار برنامه ریزی ها، سیستم های کاری و وظایف سازمانی، دیداری و فیزیکی متمرکز است.