اتیسم در کودکان و بزرگسالان

[vc_row content_placement=”middle”][vc_column width=”7/12″][vc_column_text el_class=”text-justify”]

اتیسم در کودکان

اختلال اوتیسم بر چگونگی تعامل و ارتباط کودکان تاثیر می‌گذارد. اتیسم یک اختلال طیفی است و کودکان می‌توانند در هر جایی از این طیف قرار بگیرند. تشخیص درست اوتیسم زمانی امکان پذیر است که نشانه‌های آن قبل از سه سالگی شناسایی شوند. در نتیجه، اوتیسم اغلب باید در کودکان کم‌تر از سه سال یا حتی کوچک‌تر تشخیص داده شود. البته شرایطی نیز وجود دارد که در آن اختلال اوتیسم در نوجوانان و یا بزرگسالان شناسایی شود، اما معمولا میانگین سن تشخیص بین ۳ تا ۶ سال است. برآوردهای شایع فعلی نشان می دهد که حدود سه تا پنج کودک در هر 1000 نفر مبتلا به اختلال طیف اوتیسم هستند. چالش های زیادی برای مطالعه اوتیسم در دوران پس از زایمان وجود دارد. در ابتدا باید گفت هیچ نشانگر زیست شناختی یا آزمایش پزشکی برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد. بنابراین، تشخیص این اختلال کاملا مبتنی بر مشاهدات رفتاری و اطلاعات گزارش شده توسط والدین است. همچنین در حال حاضر معیارهای تشخیص اوتیسم برای کودکان، گسترش یافته است و برخی از معیارها مانند مشکلات زبان گفتاری برای نوزادان و کودکان نوپا به تنهایی نمی تواند نشان دهنده اختلال اوتیسم باشد البته بعضی از علائم اوتیسم با آنچه در سایر اختلالات رشدی مانند اختلالات زبان و تاخیر رشد وجود دارد، همخوانی دارند که به تشخیص سریع این اختلال کمک می کند.در واقع انحراف زودگذر در توسعه اجتماعی فرد، ویژگی اصلی اوتیسم است علاوه بر این باید اشاره کرد، نشانه های اوتیسم در هر کودک ممکن است متفاوت باشد. شما می‌توانید یک کودک اوتیسمی را با نگاه او تشخیص دهید. البته کودکان اوتیسمی از هر کس دیگری متفاوت به نظر نمی‌رسند. کودکانی که اوتیسم دارند می‌توانند ساکت یا شلوغ باشند، باهوش و یا از نظر فکری به چالش کشیده شوند. رفتارهای آن‌ها می‌تواند از دمدمی تا پرخاشگر باشد. آن‌ها ممکن است تحصیلات خوبی داشته باشند یا با ناتوانی‌های جدی در یادگیری رو به رو شوند.

همچنین توجه داشته باشید که این تفاوت‌ها باید برای واجد شرایط بودن اختلال اوتیسم چشمگیر باشند. مثلا کودکان اوتیسمی باید در توانایی برای انجام امور عادی، دوست یابی، یا موفقیت در مدرسه  مشکل جدی داشته باشند. بنابراین، یک کودک معمولی اگر ساکت و خجالتی باشد، ممکن است پدر و مادرش را نگران کند. اما اگر کودک قادر به پاسخگویی به سوالات پرسیده شده، پاسخ دادن به سوالات امتحان و مدیریت زندگی روزمره خود بدون تلاش زیاد و یا کمک دیگران باشد، خجالتی بودن او بیشتر احتمال دارد یک ویژگی شخصیتی باشد تا اینکه یک نشانه برای اوتیسم در نظر گرفته شود.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”5/12″][vc_single_image image=”4466″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row_content” content_placement=”middle” css=”.vc_custom_1550737124789{background-image: url(https://irautism.org/wp-content/uploads/2019/02/55224.jpg?id=4464) !important;background-position: center !important;background-repeat: no-repeat !important;background-size: cover !important;}”][vc_column width=”1/2″][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text el_class=”text-justify”]کودکان مبتلا به اوتیسم تقریباً همیشه متفاوت صحبت می کنند. مثلا ممکن است اصلاً حرف نزنند و یا حرف بزنند ولی غیر عادی صحبت کنند،آن‌ها همچنین ممکن است بسیار سریع صحبت کنند و چندین حرف را بارها و بارها تکرار کنند و یا زمانی که به اندازه کافی بزرگ هستند تا درست صحبت کنند از دستور زبان نادرست استفاده کنند. از سوی دیگر، برخی از کودکان مبتلا به اتیسم ممکن است با اعضای خانواده، دوستان و حتی غریبه‌ها در مورد موضوعی که درگیر آن هستند، صحبت کنند. مشکل این است که آن‌ها ممکن است در مورد آن بیش از حد طولانی و یا در مورد موضوع دیگر صحبت کنند و شنوندگان را منحرف کنند.

 

کودکان مبتلا به اوتیسم همیشه مشکلات ارتباطی اجتماعی نیز خواهند داشت که این ویژگی هم به روش‌های مختلفی در آنها بروز داده می شود. مثلا آن‌ها ممکن است هرگز دوستی نداشته باشند. علاوه بر این اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم نوعی اختلال حسی دارند. آن‌ها ممکن است از سرو صدای بلند، در آغوش کشیدن، طعم‌های قوی و یا بوی قوی اجتناب کنند. همچنین احتمال دارد آن‌ها نسبت به نور بسیار حساس باشند و یا به راحتی از صداهای کوچک و یا هر حرکتی گیج شوند. برخی دیگر از کودکان مبتلا به اوتیسم با ورودی حسی مثل صدای حیوانات و یا گریه کودکان که ممکن است دیگران حتی  متوجه آن نشوند، بسیار پریشان می شوند.چنانچه برخی از این نشانه ها را در کودک خود مشاهده کردید حتما با متخصص اطفال در مورد ارزیابی  کودکتان مشورت نمایید. گرچه اتیسم تا کنون هیچ درمان کاملی نداشته است، اما از طریق مشاوره، امیدهای زیادی وجود دارد تا کودکان قادر به یادگیری و تعامل شوند. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و متخصصان بهداشت روانی چیزهای زیادی را در مورد چگونگی تجزیه و تحلیل این کودکان یاد گرفته‌اند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”25px”][vc_row_inner content_placement=”middle”][vc_column_inner][fancy_heading h1=”0″ icon=”” title=”نکات مربوط به ارتباط و تعامل با کودکان اوتیسمی”]هیچ قانون سخت و محکم در مورد نحوه ارتباط با یک کودک اوتیسمی وجود ندارد ، اما بسیاری از اعضای خانواده این کودکان با نکات زیر موافق بوده‌اند :[/fancy_heading][/vc_column_inner][/vc_row_inner][/vc_column][/vc_row][vc_row gap=”20″ el_class=”lib-box”][vc_column width=”1/3″ el_class=”box redhed” css=”.vc_custom_1550398279794{padding-top: 10px !important;}”][vc_column_text]

همیشه مثبت باشید؛

[/vc_column_text][vc_column_text el_class=”text-justify”]کودکان دارای اوتیسم به خوبی به رفتار مثبت پاسخ می‌دهند. پس با آنها به خوبی رفتار کنید و یا در مقابل رفتار درست به آنها پاداش دهید.در بعضی مواقع  نیز این بچه ها بدرفتاری می کنند تا توجه شما را به خود جلب نمایند. نادیده گرفتن این رفتار اغلب بهترین راه برای جلوگیری از آن است.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″ el_class=”box redhed” css=”.vc_custom_1550398272130{padding-top: 10px !important;}”][vc_column_text]

پایدار و در عین حال انعطاف پذیر باشید؛

[/vc_column_text][vc_column_text el_class=”text-justify”]اجازه ندهید که کودکتان بتواند به احساسات شما صدمه بزند. مثلا اگر کودکتان آن طور که دوست دارید پاسخ شما را نداد, اجازه ندهید احساسات شما جریحه‌دار شود. کودکان اوتیسمی ممکن است برای نشان دادن و یا کنترل احساسات خود مشکل داشته باشند و می‌توانند در پاسخ‌ دادن به شما صریح  و رک باشند.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″ el_class=”box redhed” css=”.vc_custom_1550398102165{padding-top: 10px !important;}”][vc_column_text]

صبور باشید؛

[/vc_column_text][vc_column_text el_class=”text-justify”]بیشتر اوقات پردازش اطلاعات توسط یک کودک اتیسمی طول می‌کشد. بنابراین ممکن است لازم باشد که مکالمه خود را آرام و شمرده با او ادامه دهید.به کودک خود یاد دهید چگونه خشم خود را بدون اینکه بیش از حد خشن شود، ابراز کند.کودکان مبتلا به اوتیسم باید بدانند که مجبور نیستند خشم و سرخوردگی خود را به طور کامل پنهان نگه دارند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row gap=”20″ el_class=”lib-box”][vc_column width=”2/12″][/vc_column][vc_column width=”4/12″ el_class=”box redhed” css=”.vc_custom_1550398272130{padding-top: 10px !important;}”][vc_column_text]

با آنها مهربان باشید؛

[/vc_column_text][vc_column_text el_class=”text-justify”]کودکان اوتیسمی اغلب به آغوش گرفتن نیاز دارند، درست مثل بچه های دیگر. عشق و علاقه خود را به آنها نشان دهید کودکان مبتلا به اتیسم ممکن است مشکل خود را نشان دهند، اما هنوز هم باید بدانند که آنها را دوست دارید. پس بهترین راه ابراز علاقه، مراقبت و حمایت از آنها است.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”4/12″ el_class=”box redhed” css=”.vc_custom_1550398102165{padding-top: 10px !important;}”][vc_column_text]

تعامل با کودکان اوتیسمی از طریق فعالیت فیزیکی و ورزش؛

[/vc_column_text][vc_column_text el_class=”text-justify” css=”.vc_custom_1550731060379{padding-bottom: 47px !important;}”]دویدن و بازی کردن در بیرون ممکن است راه بهتری برای ارتباط برقرار کردن با کودک اوتیسمی باشد. همچنین به آن‌ها اجازه استراحت و احساس آرامش می‌دهد.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”2/12″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row][vc_row content_placement=”middle”][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”4492″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text el_class=”text-justify”]

اتیسم در بزرگسالان

تعداد افراد بالغ مبتلا به اوتیسم در طول دو دهه آینده به عنوان گروه بزرگی از بزرگسالان اوتیسمی به طور قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت و اوتیسم شدید در بزرگسالی یه یک مساله بسیار نگران کننده برای جامعه و خانواده ها تبدیل خواهد شد. با وجود داستان‌هایی که ممکن است در این زمینه خوانده باشید، بسیار نادر است که یک کودک مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی بتواند به بهبودی کامل دست یابد. در واقع کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است مهارت‌های زیادی را یاد بگیرند که در بزرگسالی اوتیسم را کم‌تر آشکار کند اما عموما به بهبودی کامل نخواهند رسید. برخی از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در جهان در مشاغل موفقی همچون فناوری اطلاعات، روباتیک و تولید بازی های ویدیویی و … فعالیت دارند. برخی از آن‌ها نیمه‌ وقت کار می‌کنند و از برنامه‌ها و منابع روزمره بهره می‌برند اما برخی دیگر قادر به قرارگیری در محل کار نیستند و روز خود را به تنهایی و در محیط‌ های امن سپری می‌کنند. برخی افراد بالغ در این طیف با خوشحالی ازدواج‌کرده و تشکیل زندگی داده اند؛ اما تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها قادر به تشکیل روابط معنی‌دار و دوطرفه نیستند.

این تفاوت‌های گسترده باعث می‌شود که تعریف و یا ارائه خدمات برای بزرگسالان مبتلا به اوتیسم دشوار باشد. در حالی که برخی از بزرگسالان با عملکرد اوتیسم بالا، کاملاً موفق هستند، اما برخی از آن‌ها به شدت به چالش کشیده می‌شوند. بین ۲۵ تا ۳۰ درصد بزرگسالان اوتیسمی قادر به استفاده از زبان گفتاری برای ارتباط نیستند. و بین ۱۰ تا ۵۰ درصد این افراد نسبت به دیگران بیشتر پرخاش می کنند. طبیعتاً، بزرگسالان اوتیسمی پرخاشگر و غیر کلامی قادر به مدیریت موفق شرایط زندگی و یا شغل خود نخواهند بود.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row content_placement=”middle”][vc_column width=”1/2″][vc_column_text el_class=”text-justify”]فقدان نسبی اطلاعات در مورد بزرگسالانی که در طیف اختلال اوتیسمی قرار دارند موجب شده است که بسیاری از والدین به طور ناگهانی در حالی به این اختلال پی ببرند که کودک آن‌ها در حال حاضر یک بزرگسال جوان است و مثلا به سن ۲۲ سالگی رسیده است. حتی افراد باهوش و مستعد مبتلا به اوتیسم به احتمال زیاد در مواجهه با چالش‌های غیرمنتظره، دچار مشکلاتی خواهند شد. به طور کلی بزرگسالان اوتیسمی به سختی می توانند شرایط اضطراری را مدیریت کنند و  یه مشکلات جدید فکر کنند بنابراین بیشتر ترجیح می دهند که  برای همیشه در کنار خانواده خود زندگی کنند. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم بیش از همتایان معمولی خود برای لذت بردن از زندگی نیازمند کمک هستند. آنها برای موفقیت، مانند هر کس دیگری به دوستی، حمایت و موقعیت‌هایی برای کار و حضور در شرایط اجتماعی نیاز دارند.

برخی افراد بالغ مبتلا به اوتیسم یاد می‌گیرند که عملکرد خوبی در جامعه داشته باشند. آن‌ها قادر به کسب مدارک و حفظ شغل پردرآمد هستند. در واقع ترتیبات زندگی و درآمد برخی از مسائل اصلی برای بزرگسالان مبتلا به اوتیسم است. اما حتی اگر یک فرد بالغ مبتلا به اوتیسم بتواند شغل خود را حفظ کند و کارهای خود را به طور مستقل انجام دهد، باز هم ممکن است قادر نباشد با شرایط روزمره به راحتی سروکار داشته باشد و نیازمند کسب مهارت‌های اجتماعی خوب مانند ملاقات با افراد جدید، تعامل اجتماعی مناسب و حفظ روابط بین فردی است. مهارت‌های زندگی روزمره کلید استقلال برای افراد مبتلا به اوتیسم است. در واقع تعداد زیادی از نوجوانان مبتلا به اوتیسم با مهارت‌های زندگی روزانه، بهداشت، سوار شدن به اتوبوس، خرید یا تهیه آسان یک وعده غذا درگیر هستند. متخصصان می‌گویند که تمرکز بر آموزش چنین مهارت‌هایی به عنوان یک کلید اساسی برای استقلال  آنها است.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”4491″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row css=”.vc_custom_1550398701364{padding-top: 20px !important;}”][vc_column][vc_column_text el_class=”text-justify”]

اگر تشخیص اوتیسم در بزرگسالان یک چالش باشد، درمان آن نیز به همان اندازه مشکل‌ساز خواهد بود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برخی از داروهای ضدروان پریشی ممکن است طغیان‌های تهاجمی را در نوجوانان مبتلا به اوتیسم کاهش دهند. همچنین در مطالعه ای از بزرگسالان مبتلا به اتیسم، داروهای ضد افسردگی SSRI به کاهش رفتارهای تکراری و اجتماعی شدن بیشتر منجر شده‌اند. به علاوه شواهدی وجود دارد که درمان شناختی – رفتاری می‌تواند در بزرگسالان مبتلا به اوتیسم با اضطراب و افسردگی مقابله کند، نشانه‌هایی نیز مبنی بر اینکه کلاس‌های مهارت اجتماعی می‌توانند به این افراد کمک کنند، وجود دارد. اما باز هم باید گفت اختلال اوتیسم هنوز یک راز است، و هیچ درمان قطعی برای اتیسم تا این لحظه کشف نشده است.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]