باورهای نادرست درباره ی اتیسم کدامند؟

 اتیسم اختلالی پیچیده است که علت آن به درستی شناخته نشده و طبیعتاً درمان قطعی نیز برای آن پیدا نشده است. ممکن است کودکی در خانواده به این اختلال مبتلا شود و کودک دیگر سالم باشد. گاه شدت آن در یک کودک به اندازه ای است که او را ناتوان می کند در حالی که در کودکی دیگر مشکلاتی ناچیز به وجود می آورد. این پیچیدگی ها سبب ایجاد باورها و تصورات نادرست بسیاری درباره ی این اختلال شده است که در کتاب ها و فیلمهای مختلف نیز مطرح می شود. کسانی که به فراگیری بیشتر درباره ی اتیسم علاقمند هستند لازم است بدانند که هرفرد مبتلا به اتیسم به همان اندازه که افراد سالم با یکدیگرتفاوت دارند، منحصر به فرد و متفاوت از بیمار دیگر است.

اختلال اتیسم فهرستی طولانی از نشان رفتار را با خود دارد که هر فرد مبتلا ترکیبی از برخی از این نشانه ها و رفتارهارا داراست. به دلیل گستردگی تصورات نادرست راجع به این اختلال در این قسمت به بعضی از آنها و آنچه درست است اشاره می شود:

 باور نادرست: اختلال رشدی بسیار نادری است.

 باور درست: یک نفر از هر 68 نوزاد ممکن است به اوتیسم مبتلا باشد و این اختلال در تمام جهان و در خانواده هایی از تمامی نژادها و سطوح اجتماعی دیده می شود.

 باور نادرست: تنها پسرها به اتیسم مبتلا می شوند.

 باور درست: گرچه اوتیسم در پسرها 4 برابر دخترها دیده می شود بسیاری از دخترها نیز در طیف اختلال اوتیسم قرار می گیرند و از نشانه های این اختلال رنج میبرند.

 باور نادرست: تمام کودکان مبتلا به اتیسم باید در آسایشگاه ها زندگی کنند.

 بار درست: بیشتر کودکان مبتلا با خانواده هایشان زندگی می کنند و در بزرگسالی ممکن است در خانه های گروهی زندگی کنند. تنها گروه کوچکی از کودکان مبتلا نیازمند زندگی در اسایشگاه ها هستند، که این دسته به طور معمول از مشکلاتی مانند عقب ماندگی ذهنی یا جسمی شدید یا نقایص جدی عصبی همراه با اتیسم رنج می برند.

باور نادرست: مبتلایان به اتیسم علاقه ای به نوازش و تماس مکرر ندارند.

با ور درست: گر چه گروهی از مبتلایان حساسیت زیادی به محرکهای لمسی دارند و ممکن است درمقابل تماس فیزیکی مقاومت نشان دهند اما بسیاری از آن ها از نوازش شدن، ورزش های نیازمند تماس فیزیکی یا معاینه فیزیکی توسط پزشک لذت می برند.

باورنادرست: افراد مبتلا به اتیسم توانایی های خاصی در زمینه های هوش یا موسیقی دارند. در عرضی مدت کوتاهی یک زبان بیگانه را می آموزند، لغت نامه ای را حفظ می کنند یا محاسبات ذهنی را به خوبی انجام می دهند.

باور درست: حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد کودکان مبتلا به اتیسم از هوشی کمتر از حد طبیعی برخوردارند و بسیاری از آنها عقب ماندهی ذهنی هستند و بقیه هوشی طبیعی یا بالاتر از حد طبیعی دارند. تنها عده بسیار کمی مهارت های برجسته ریاضی یا توانایی های خاصی در زمینه ی موسیقی دارند. این گروه را دانشمندان اتیسمی نام نهاده اند.

 باور نادرست: اتیسم به دلیل پرورش کودک در دامان مادری سرد مزاج، بی عاطفه یا بدرفتار از کودک ایجاد می شود.

 باور درست: اوتیسم اختلالی در زیست شناسی مغز است که ارتباطی با نحوه ی فرزند پروری ندارد. با وجودی که علت دقیق آن شناخته نشده ولی مرتبط دانستن آن به نحوه ی مادری کردن نه تنها نادرست بلکه مضر است. در قدیم به مادران این بیماران «مادران یخچالی» گفته می شد. خوشبختانه نادرست بودن این عقیده به اثبات رسیده است.

 باور نادرست: کودکان اتیسمی حساسیتی به درد ندارند.

 باور درست: اگرچه به نظر می رسد بعضی کودکان مبتلا به اوتیسم شدید درد را احساس نمی کنند اما بسیاری از آن ها نسبت به درد واکنش طبیعی نشان می دهند.

باور نادرست: اکثر کو دکان مبتلا به اتیسم هرگز صحبت کردن را فرا نمی گیرند.

نمی گیرند. ؛

 باور درست : حدود40 تا ۵۰ درصد کودکان مبتلا به اتیسم به مهارتهای زبانی دست نمی یابند. یا به میزان کمی این مهارت را فرا می گیرند. این مشکل در بیمارانی بیشتر دیده می شود که از عقب ماندگی ذهنی شدید رنج می برند. اگر بیماری در سنین پایین تشخیص داده شود و گفتاردرمانی فشرده و طولانی انجام گردد احتمال دارد که حدود سه چهارم کودکان مبتلا توانایی صحبت کردن پیدا کنند.

باور نادرست: کودکان مبتلا به اتیسم هرگز ارتباط چشمی بر اقرار نمی کنند.

باور درست: بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم قادر به برقراری تماس چشمی با دیگران هستند. اما ممکن است میزان آن کمتر از حد طبیعی یا متفاوت از طرز نگاه کودک طبیعی باشد. با این حال بعضی از آنها قادرند به دیگران نگاه کنند، لبخند بزنند، و از زبان غیر کلامی خود در ارتباط ها بهره بگیرند (ممکن است این کودکان به جای نگاه کردن طبیعی به چشم دیگران، بیشتر به گوش، دهان و نیمه ی پایین صورت افراد نگاه کنند)

باور نادرست: اتیسم به دلیل واکسیناسیون ایجاد می شود.

 باور درست: به دلیل همزمانی بروز نشانه های اتیسم بازمان واکسيناسيون در سالهای ابتدایی عمراین تصور نادرست به وجود آمد که شاید این نشانه ها ناشی از ایمن سازی بدن باشند، اما مطالعه های فراوان بطلان این نظر را نشان داد.

منبع: کتاب 100 پرسش و پاسخ درباره ی بیماری های اتیسم

نویسنده: دکتر کمپیون کوئین

مترجمین: دکتر مژگان خادمی/دکتر بابک جعفری/ دکتر ارسیا تقوا